YIN YANG Znak równowagi
Starochiński symbol oznaczający wieczny dualizm rzeczywistości. Jakby odwrócona litera “S” oddziela część lewą: czarną z białym punktem od prawej, w przeciwnej kolejności barw. W filozofii taoistycznej barwa czarna oznacza in – żeńskość, pasywny aspekt rzeczywistości, barwa biała zaś to jang – męskość, aspekt dominujący. Inne tłumaczenie wskazuje na zacieranie się różnicy pomiędzy dobrem a złem, bielą z czernią.
Yin-Yang jest symbolem, który oznacza równowagę między siłami przeciwstawnymi: negatywnymi i pozytywnymi; pole białe/pole czarne; dobro/zło. Dobro i zło jest tym samym, jedynie są wibracje wysokie i niskie. New Age twierdzi, że Bóg i Lucyfer uzupełniają się, gdyż siły przeciwne są działaniem tej samej osobowości boskiej.
Yin i Yang oznaczają cieniste (północne) zbocze góry i zbocze słoneczne (południowe). W poszerzonym znaczeniu oznaczają dwa stojące w opozycji, lecz komplementarne aspekty każdej obecnej we wszechświecie rzeczywistości. Yin przedstawia tendencję odśrodkową, moc ziemi, odpowiada pierwiastkowi żeńskiemu(księżyc, zimno, ciemność, mokro) natomiast Yang to tendencja dośrodkowa, moc nieba – odpowiada męskiemu pierwiastkowi (słońce, ciepło, jasność, suchość). Stąd yin symbolizuje cnoty zwane żeńskimi: elastyczność i otwartość, intuicję oraz syntezę; Yang symbolizuje wartości uchodzące za męskie: siłę i przenikliwość, rozsądek i badawczość. Według taoizmu, yin i yang to będące w ciągłym ruchu pomiędzy dwoma biegunami energie: gdy jedno osiągnie apogeum, przekształca się w drugie. Owa nieustanna przemiana odpowiada dynamizmowi życia, symbolizuje tę przemianę tao, tutaj nasienie Yang zawiera się w Yin i vice versa. Jedno (yang) zawiera drugie (yin), oba nieustannie wzajem się płodząc. To pojęcie z chińskiej filozofii klasycznej znalazło zastosowanie nie tylko w medycynie (akupunktura), ale także w nowoczesnej fizyce (zasada komplementarności) oraz w tradycji ezoterycznej New Age, stanowiąc jedną z podstawowych zasad, która głosi istnienie podobieństw pomiędzy mężczyzną i kobietą, istnienie równości i komplementarności płci oraz syntezy odśrodkowych i dośrodkowych tendencji w człowieku i we wszechświecie, tendencji mającej być swego rodzaju pojednaniem, przekroczeniem kosmosu na poziomie najwyższych sfer, gdzie wszystko jest jednością, gdzie wszystko jest we Wszystkim. To właśnie holizm, kluczowe pojęcie światopoglądu new agersów.
Każda rzecz jest bardziej Jin albo bardziej Jang. Jin i Jang to pojęcia względne, służące do określania natury rzeczy we wszechświecie. Rzeczy są bardziej Jin lub Jang zależnie od tego, z czym je zestawiamy. Np. odpoczynek jest bardziej Jin niż praca, ale bardziej Jang niż sen. Kategorie Jin i Jang odnoszą się zarówno do tego, co fizyczne, jak i niefizyczne. Musimy mieć jasność co do zasad używania tych kategorii. Np. z punktu widzenia procesu płomień jest bardziej Jang niż kamień: płomień wytwarza ciepło i światło. Lecz biorąc pod uwagę strukturę, kamień jest bardziej jang od płominia: bardziej stały, spoisty i twardszy.
Wszystko dąży do równowagi. Chociaż każda rzecz jest albo bardziej Jin, albo bardziej Jang, to każda zmierza do stanu pewnej równowagi. Żadna pojedyncza rzecz nie osiąga stanudoskonałej równowagi i nie jest to możliwe, skoro każda jest bardziej Jin albo bardziej Jang. Jednak coś, co jest bardziej Jin może wejść w stan pełniejszej równowagi z czymś, co jest bardziej Jang. Często zbaczamy ze środkowej drogi. W jednej chwili jesteśmy bardziej Jin, a wkrótce, w wyniku zachodzących zmian, stajemy się bardziej Jang i vice versa.
Jin i Jang przyciągają się. To, co bardziej Jin, przyciąga to, co bardziej Jang, podobnie jak bieguny magnesu. Stając się bardziej Jin, zaczynasz przyciągać do siebie wszystko, co jest bardziej Jang, i odwrotnie.
Nic nie jest wyłącznie Jin ani wyłącznie Jang. Wszystko zawiera w sobie zarówno Jin, jak i Jang. Nic nie jest wyłącznie takie, a nie inne, chociaż każda rzecz jest bardziej taka a nie inna. O Jin i Jang powinniśmy raczej myśleć jak o odcieniach szarości niż jako o bieli i czerni. W każdej negatywnej sytuacji jest coś pozytywnego a w każdej pozytywnej – coś negatywnego.
Wszystko się zmienia. Relacje pomiędzy rzeczami bardziej Jang tymi bardziej Jin podlegają nieustannym zmianom. Wszystko też zawsze zmierza od bycia bardziej Jang do bycia bardziej Jin lub odwrotnie.
Kolejnym rozszerzeniem Jin Jang jest pięć elementów, które składają się na każdą część. Poznanie tych elementów i ich wzajemnego oddziaływania jest podstawą wszelkich działań Feng Shui. Elementami tymi są: drewno, ogień, ziemia, metal, woda.
Rozróżnienie ich w naszym otoczeniu jest bardzo proste jeżeli pozna się klucz według którego je rozpoznajemy. Można je odnaleźć w otoczeniu po kolorze, kształcie, materiale z którego są zbudowane, smaku i jeszcze paru innych czynnikach, które będą omówione później.
DREWNO – jego naturą jest drewno samo w sobie. Elementowi temu przypisany jest kolor zielony. Kształt podłużny, prosty, pionowy. Materiał – drewno.
Wydaje się to logiczne i tak jest w istocie, jednak nie zawsze element drewna jest zielony, wykonany z drewna. Np w elemencie drewna są kominy i wysokie wieże. Dominuje tutaj kształt a nie materiał z którego są wykonane. Metalowy wysoki słup jest na pewno w elemencie drewna z domieszka elementu metalu. Na początek może to się wydać trudne ale z czasem, każdy zainteresowany będzie potrafił rozróżnić poszczególne elementy. Te zastrzeżenia dotyczą także pozostałych omawianych poniżej elementów.
OGIEŃ – jego naturą jest ogień. Kolor purpurowy, czerwony. Kształt trójkątny oraz przypominający płomienie. Materiał – plastik.
ZIEMIA – kolor żółty, kształt kwadratowy, materiał – ziemia i pochodne.
METAL – kolor biały i srebrzysty oraz naturalny złoty. Kształt okrągły, owalny. Materiał – metal
WODA – kolor niebieski i czarny. Kształt falujący (najbardziej dyskusyjny jeżeli chodzi o określenie). Materiał – woda, szkło.